از دست دادن شغل یک مسئله مهم است. در سایت آماری استرس هولمز و راهه ، از دست دادن شغل از نظر استرس‌زا بودن، در رتبۀ هشتم قرار دارد. استرس‌زاترین چیزهایی که ممکن است برای یک فرد اتفاق بیفتد، مواردی که استرس آنها بیشتر از دست دادن کار، استرس‌زا است، عبارتند از مرگ، طلاق و زندانی شدن. این استرس کاملاً طبیعی است.

از قبل احساس کرده بودم. روزی که رئیس منابع انسانی از من خواست به اتاقش بروم و دیدم در پشت میزش ساکت نشسته است، می‌دانستم که چه چیزی در انتظارم است. پرسیدم: ”آیا حدس من درست است و من بیکار شده ام؟“ و او با تکان دادن سر تأیید کرد. بله. من همان روز بیکار شدم. صحبت‌های بعدی خیلی سریع رد و بدل شد. متأسفانه ما کاهش بودجه
داریم

من 15 سال در آن سازمان سابقه کار داشتم و کل 15 سال خدمتم در حدود نیم ساعت به پایان رسید

اوّلین احساساتی که داشتم را به خوبی یادم می‌آید، اوّل شوکه شدم، بعد رفتم و مدت زیادی قدم زدم تا بتوان همۀ این مسائل را هضم کنم. توفانی از افکار ترس، عصبانیت، غم، درد، گیجی، شرمندگی به سمت من سرازیر شد. یادم هست با صدای بلند فریاد زدم من کارم را از دست دادم. بقدری عصبانی بودم که کلمات در دهانم نمی‌چرخید، .

مهم‌ترین قسمت زندگی ام، کارم، برنامۀ روزانه‌ام، از همه مهم‌تر درآمدم همه را از دست داده بودم

پاهایم نایِ راه رفتن نداشت، گاهی اوقات تشخیص تفاوت‌ها بسیار دشوار است. عنوان‌ها، پست‌ها، نقش‌ها، هویت شغلی همه اینها مهم هستند. همین ها هستند که به ما می‌گویند ما چه کسی هستیم و آیا در جای مناسب قرار داریم یا نه. وقتی همه اینها را از دست دادم، احساس ترس و نا امیدی و عدم امنیت کردم. بیش از دو دهه من سردبیر ارشد بودم، حالا که هیچ برنامه و کار و ایده ای نداشتم، چه‌عنوانی می توانستم برای خودم انتخاب کنم؟ برنامۀ روزانه‌ام چطور می‌شود؟ همه چیز تمام شد؟ درآمدم
را از دست داده ام؟

احساس کرختی و سقوط داشتم. می‌دانم که بعضی از مردم تغییر را نوعی آزادی می‌دانند و خلاص شدن می‌دانند، اما برای من واقعاً ظالمانه بود. من یک مدیر برنامه ریز ماهر بوده‌ام (برای همین نگران جزئیات و تبعات از دست دادن شغلم بودم. سؤالات زیادی در ذهن داشتم که هیچ پاسخی برای آنها نداشتم. آیا باید طناب وابستگی به سازمان را دور بیندازم؟ آیا باید به دنبال شغل جدیدی می‌رفتم؟آیا شغلی متناسب با این موقعیت برایم پیدا می‌شد؟ اگر پیدا می‌شد، چطور می توانستم آن راپید کنم؟ اگر من را نخواستند چکار کنم؟ و هزار پرسش دیگر در ذهنم چرخ می‌خورد.
آینده برایم به چیزی ناشناخته، بزرگ و ترسناک تبدیل شده بود. بیش از هزار با با خودم می‌گفتم: ”ای کاش فقط بتوانم از این قسمت نامشخص بگذرم و خودم را در نقشی جدید ببینم و دوباره از این سر درگمی راحت شوم.“ خب مطمئناً همۀ ما به راحتی با این موضوع کنار نمی‌آییم؟ رشد کرن سخت است و گاهی سخت و دردناک است. امّا بدانید که این فقط پایان یک فصل است، نه پایان من. امّا باید یادمان باشد چه دنبال شغل جدید گشتن چه کار داشواری است. جرج ادمایر می‌گوید: ”هر آنچه که می‌خواهید، در آن سوی ترس قرار دارد”

"جرج ادمایر می‌گوید: ”هر آنچه که می‌خواهید، در آن سوی ترس قرار دارد

سعی کردم به آنچه که در واقع می‌خواستم و آنچه که مایل به انجام آن هستم فکر کنم. هنوز امیدم را از دست نداده بودم، با تمام عدم اطمینانی که وجود دارد، فقط دیدن آن چند روز برایم دشوار است. الآن که دارم این مطالب را می‌نویسم، نمی‌دانم چه اتفاقی برایم خواهد افتاد، همۀ سؤالات را در ذهنم مرور می‌کنم و در مورد آنها با دوستانم که چنین تجربه ای دارند، مشورت می‌کنم. هر کدام راهنمایی و ایدۀ خوبی دارند که من را آرام می‌کنند.
این تجربۀ سمیرا در مواجه با از دست شغل است. این مشکل ممکن است برای هر کسی پیش بیاید و در تماس با مربیان ما به وضعیت روحی بهتری دست یابد. اگر شما هم مانند سمیرا چنین تجربه ای دارید. وقت را از دست ندهید. به ما اعتماد کنید و فرم زیر را پُر کنید. همکاران مربی ما در اسرع وقت با شما تماس می‌گیرند.

شاید فکر می‌کنید فقط شما شغل تان را از دست داده اید، امّا این طور نیست، خیلی‌ها تجربیات خود را با ما در میان گذاشته و حالشان بهتر شده است. ما در کنار شما هستیم. مجبور نیستید این مشکل بغرنج را به تنهایی تحمل کنید. فرم زیر را پُر کنید. مربیان دلسوز، مهربان و متعهد ما با شما تماس خواهند گرفت. آنها مشاور نیستند، امّا افراد معمولی و مهربانی هستند که حاضرند به شما گوش بدهند.