تونیا 15 سال داشت که اولین بار مورد تجاوز جنسی قرار گرفت. او به شنا در استخر روباز رفت. یک خانواده دیگر در آنجا بود و او به اندازه کافی احساس امنیت کرد. اما وقتی خانواده به اتاق خود برگشتند ، فقط او و این مرد بودند و او ایده هایی داشت که از ذهنش عبور نکرده است.

پس از شنا در استخر متل ، مرد دنبال اوبه سمت اتاقش راه افتاد و گفت: "فقط می خواهم شما را تا اتاق تان همراهی کنم" وقتی که تمام شد ، او حمام را برای او راه انداخت. او صبح روز بعد خودش را در وان پر از آب سرد یافت

هنگامی که او 21 ساله بود ، دوباره اتفاق افتاد. او فکر کرد که قصد دارد با دوست پسرش و چند دوستش فیلم تماشا کند. او تصور نمی کرد که آن شب "خودش مایه سرگرمی" آنها باشد.

سالها طول کشید تا تونیا با شرم و گناه آنچه که برای او اتفاق افتاده بود کار کند ، حتی بپذیرد که در آنچه اتفاق افتاده مقصر نیست. او باید می آموخت که خود را ببخشد و این با این درک آغاز می شود که او با آنچه برای او رخ داده، تعریف نمی شود. با گذشت زمان تونیا متوجه شد که شایسته عشق است. او دریافت که ارزشش توسط اعمال شرورانه ایی که دیگران نسبت به او انجام داده اند ، لکه دار شده است.